ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Il buttafuoco: cronache di guerra sul mare [beta]

دانلود کتاب The Fire Thrower: War Chronicles on the Sea [بتا]

Il buttafuoco: cronache di guerra sul mare [beta]

مشخصات کتاب

Il buttafuoco: cronache di guerra sul mare [beta]

ویرایش: 2. ed 
نویسندگان: ,   
سری: Scrittori italiani / Mondadori 
ISBN (شابک) : 9788804363620, 8804363622 
ناشر: Mondadori 
سال نشر: 1993;1992 
تعداد صفحات: 0 
زبان: Italian 
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 746 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 33,000



کلمات کلیدی مربوط به کتاب The Fire Thrower: War Chronicles on the Sea [بتا]: جنگ جهانی 1939-1945--عملیات دریایی، نیروی دریایی ایتالیا--جنگ جهانی 1939-1945، نیروی دریایی ایتالیا - جنگ جهانی 1939-1945، جنگ جهانی 1939-1945 - عملیات دریایی



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 9


در صورت تبدیل فایل کتاب Il buttafuoco: cronache di guerra sul mare [beta] به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب The Fire Thrower: War Chronicles on the Sea [بتا] نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب The Fire Thrower: War Chronicles on the Sea [بتا]

«آیا پس از غروب خورشید و به ویژه در تاریکی شهر در حال جنگ، سایه‌های مرموز از دیوارهای قدیمی، از فاضلاب‌ها، از مقبره‌ها، از انبارهای متروک بیرون نمی‌آیند؟ و آیا آنها در خیابان ها نمی گردند و مردم را آزار می دهند؟» این دینو بوزاتی است که توسط «کوریره دلا سرا» به عنوان خبرنگار جنگی روی کشتی‌ها فرستاده شده است و اجازه می‌دهد همان لرزهای متافیزیکی که در داستان‌های معروف‌ترین رمان‌ها و داستان‌های کوتاه او جریان دارد، در صفحات این وقایع نگاری جاری شود. بوزاتی جذب زندگی نظامی شد. او فریفته ظرافت رسمی یونیفرم ها، سلسله مراتب تثبیت شده درجات، تعهدات غیرقابل انکار دستورات بود، تقریباً به گونه ای که گویی همه این موانع قوانین و ارزش ها می توانند مانعی در برابر انگیزه های تاریک، در برابر نیروهای پنهانی باشند. کار بی خوابی را که در درون کائنات و بدن احساس می کرد. و بنابراین، دوجمله ای جنگ دریا، که اساس این صفحات ظاهراً وقایع نگاری است که از طریق آن علاقه مندان به تاریخ، و به ویژه تاریخ نظامی، همچنان می توانند مهم ترین رویدادهای نیروی دریایی ایتالیا در طول جنگ گذشته را بازبینی کنند، به Buzzati ارائه می کند. فرصتی برای کاوش، برای حفاری در عذاب‌آورترین و زیرزمینی‌ترین دنیای او. وسواس این است که کشف کنیم چه چیزی در آن سوی و زیر سطح، یعنی آرامش ظاهری نهفته است، زیرا: «بیهوده به نظر می رسید که آن دریای آرام می تواند دام ها را پنهان کند، بی طرفانه از ما و سایر انسان هایی که از بنادر دور افتاده بیرون آمده اند و تا اینجا آمده اند حمایت کند. قصد کشتن ما.» ما نباید فراموش کنیم که این مقاله ها همگی باید از فیلتر سانسور عبور می کردند تا آنچه ممکن است در آنها لفاظی و شوخ طبع به نظر برسد. و با این حال، این ژست‌های قهرمانانه ملوانان و فرماندهان، پسران کابین و دریاسالارها بر روی کشتی‌ها و زیردریایی‌ها هرگز بر تأکیدی که رژیم می‌خواست تا حدودی تسلی‌دهنده و تا حدودی اسرارآمیز است، نمی‌نشیند. کشتی‌های بوزاتی، کاملاً انسان‌وار، گوشتی دارند، قلب و احشایی دارند که در غرش بسیار داغ دیگ‌ها، «شکم نهنگ متبلور» می‌تپد و می‌تپد، در حالی که دریا افسانه‌ای و افسانه‌وار است. این نه تنها چمنزار، گورستان همسان \"جایی که دکل های رگ های مرده با اسکلت نهنگ های اسپرم درهم می آمیزند\"، بلکه جنگلی است که \"طلا و الماس های دزدان دریایی هنوز اینجا و آنجا در تاریکی می درخشند\".


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

“Dopo il calar del sole e specialmente nelle tenebre della città in guerra non escono forse misteriose ombre dai vecchi muri, dalle cloache, dalle tombe, dai magazzini deserti? E non vanno forse girando per le strade a tormentare la gente?” È Dino Buzzati, che inviato dal “Corriere della Sera” sulle navi come corrispondente di guerra lascia scorrere nelle pagine di queste cronache gli stessi brividi metafisici che percorrono le trame dei suoi romanzi e dei racconti più famosi. Buzzati era attratto dalla vita militare. Lo seducevano la formale eleganza delle divise, l’assodata gerarchia dei gradi, gli indiscutibili obblighi degli ordini, quasi che tutte queste barriere di regole e valori potessero costituire un argine alle pulsioni buie, alle forze occulte di cui egli intuiva l’insonne lavorìo all’interno degli universi e dei corpi. E così, il binomio mare-guerra, che è alla base di queste pagine apparentemente cronachistiche attraverso le quali gli appassionati di storia, e in particolare di storia militare, potranno comunque ripercorrere le vicende più significative della marina italiana nel corso dell’ultima guerra, offre a Buzzati l’opportunità di sondare, di scavare nel suo mondo più tormentato e sotterraneo. L’ossessione è quella di scoprire che cosa c’è oltre e sotto la superficie, la tranquillità apparente, perché: “pareva assurdo che quel placido mare potesse nascondere insidie, imparzialmente sostenere noi e altri essere umani partiti da remoti porti e venuti fin qui con l’intenzione di ucciderci”. Non bisogna dimenticare che questi articoli hanno dovuto superare tutti il filtro della censura per assolvere quanto in essi può apparire di retorico e encomiastico. Eppure, questi gesti di eroismo di marinai e di comandanti, di mozzi e di ammiragli sulle navi e sui sommergibili non poggiano mai sull’enfasi un po’ consolatoria e un po’ mistificatrice voluta dal regime. Le navi di Buzzati, assolutamente antropomorfe, hanno carne, hanno un cuore e delle viscere che battono e pulsano nel caldissimo fragore delle caldaie, “ventre di balena cristallizzata”, mentre il mare è mitico e fiabesco. Non è solo il prato, l’equoreo cimitero “dove le alberature dei vascelli defunti si intrecciano a scheletri di capodogli”, ma anche la selva nella quale “luccicano ancora qua e là, nelle tenebre, gli ori e i diamanti dei pirati”.





نظرات کاربران